Asia miała mętlik w głowie. Najlepszy przyjaciel wyznał jej, że się w niej zakochał. I to jak! Od pierwszego wejrzenia. A ona? Przecież i on nie był dla niej tylko przyjacielem. Najważniejsze chwile życia spędziła właśnie z nim. Ile się znali? Niecały rok. A i tak ten rok znaczył dla niej więcej niż całe życie. Asia była gotowa aby spędzić z Sebastianem całą wieczność. Teraz tylko o tym marzyła.
Uniosła głowę i spojrzała w jego oczy. Widziała w nich nadzieję i szczerą, bezgraniczną miłość. Nie mówiąc nic więcej zarzuciła mężczyźnie ręce na szyję i wtuliła się w niego.
A on? Odczuł wielką ulgę. Zrozumiał, że przyjaciółka oddała mu serce. Czas zatrzymał się dla niego. Byli tylko oni i ich miłość.
Sebastian szybko wprowadził się do Asi. Bez żalu porzucił swoje mieszkanie. Asia miała piękny dom z ogrodem i o wiele lepsze warunki do życia. Teraz wreszcie mogli zacząć wspólne, nowe życie.
Ekipa ucieszyła się na wieść, że Asia i Sebastian są razem. Rafał już dawno zauważył, że jego przyjaciel nie jest sobą kiedy nie ma przy nim Asi. Sebastian nie pisnął mu ani słówka, ale Rafał był pewien, że coś jest na rzeczy. Nie pomylił się.
Teraz kiedy wszystko się wyjaśniło ekipa zgrała się jeszcze lepiej. Do tej pory Asia i Sebastian spędzali czas poza komendą tylko ze sobą. Teraz za to wszyscy lepiej poznali Asię i zaprzyjaźnili się z nią. Aż do tego momentu nie mogli powiedzieć, że kobieta jest aktywną częścią ich zespołu. Wszystko się zmieniło. Asia stała się pełnoprawnym członkiem zespołu i doskonale się z tym czuła. Był to też rodzaj nowej terapii. Dzięki przyjaźni ofiarowanej jej ze wszystkich stron, otrząsnęła się ze wszystkich rzeczy, które spotkały ją w dzieciństwie. Zapomniała o przykrościach, które dotknęły ją ze strony rodziny i stała się pogodna i, wreszcie, szczęśliwa. Nic więcej nie było jej potrzebne.
Super, tylko szkoda, że tak krótko.
OdpowiedzUsuńCzy to już koniec tego opowiadania?