12 - Nieważna przeszłość, najważniejsza przyszłość

Po około siedmiu godzinach jazdy, upływających w miłej atmosferze, wszyscy komisarze dojechali na miejsce. Wyciągnęli bagaże z bagażnika i udali się na górę, do wynajętych pokoi. Asia miała swój pokój dzielić ze Sławkiem. Nie była zadowolona z takiego obrotu sprawy, zdawała sobie jednak sprawę z tego, że jeśli dzieliłaby pokój z dziewczynami byłaby zmuszona z nimi rozmawiać. I jeszcze by zauważyły, że Sławek ją bije.
Wszyscy z zadowoleniem patrzyli na zielone lasy i morze, które znajdowało się niedaleko. Elbląg bardzo im się spodobał. Po przyjeździe wszyscy chcieli trochę odpocząć. Zajęli się więc rozpakowywaniem i krótkim odpoczynkiem. Odpocząć jednak nie mogła Asia, której partner w ogóle nie był zmęczony.
- Sławek, puść mnie!
- Nie bądź taka. I nie krzycz. Chyba nie chcesz żeby wszyscy się dowiedzieli, jak się lubisz zabawiać, co? - powiedział kpiąco mężczyzna.
Aśka wściekła złapała kurtkę i poszła się przewietrzyć. Ruszyła w stronę lasu. Wsadziła ręce do kieszeni i naciągnęła kaptur na głowę. Było bowiem bardzo wietrznie. Szła przez las, aż dotarła do altanki. Weszła do środka i usiadała na ławkę. Wpatrywała się w niebo kiedy poczuła ręce na ramionach.
- Co tu robisz? Nie jesteś zmęczony? W końcu całą drogę prowadziłeś - powiedziała uśmiechając się do Sebastiana.
- Nie całą. Zamieniłem się z Maćkiem. A ty? Wszyscy leżą spokojnie i odpoczywają, a ty siedzisz tutaj.
- Nie jestem zmęczona. Lubię spacerować po lesie.
- To tak jak ja. I wypatrzyłaś coś w tym niebie?
Asia się roześmiała. Siedzieli tak jeszcze jakiś czas, a potem wrócili do ośrodka.
- To co robimy? - zapytała Ania kiedy wszyscy siedzieli w jadalni.
- Może pójdziemy się wykąpać? Jest ciepło, pogoda idealna.
- Niech będzie.
Po śniadaniu wszyscy rozeszli się po swoich pokojach i przygotowywali się do wyjścia na plażę. Asia zamknęła się w łazience i w spokoju przebrała. Kiedy wyszła Sławka już nie było. Zamknęła drzwi i dołączyła do reszty.
Cała ekipa dobrze się bawiła i żartowała. Jedynie Asia czuła się niekomfortowo, ponieważ cały czas Sławek się do niej przystawiał. Jednak nie dawała po sobie poznać, że to jej przeszkadza. Po prostu udawali szczęśliwą parę.